Cedr himalajski (Cedrus deodara)
Cedr himalajski to majestatyczne, zimozielone drzewo iglaste o miękkich, niebieskozielonych igłach i elegancko zwisających pędach.
Należy do jednych z najpiękniejszych gatunków iglastych, zachwycając swoją formą i barwą przez cały rok.
W ogrodach stanowi wyjątkową ozdobę i często sadzony jest jako soliter lub element reprezentacyjnych założeń ogrodowych.
Pochodzenie i charakterystyka
Cedr himalajski pochodzi z górskich terenów Himalajów - od Afganistanu po północne Indie.
W naturalnych warunkach dorasta nawet do 40-50 metrów wysokości, jednak w warunkach ogrodowych osiąga zwykle 8-15 metrów.
Drzewo ma szerokostożkowaty pokrój i charakterystyczne, delikatnie przewieszające się wierzchołki pędów, co nadaje mu miękki i malowniczy wygląd.
Wysokość - 8 do 15 m (w Polsce)
Pokrój - szerokostożkowaty, z przewieszającymi się gałęziami
Igły - miękkie, niebieskozielone lub srebrzystozielone, długości 2-4 cm
Szyszki - owalne, wzniesione, dojrzewają po 2 latach
Tempo wzrostu - umiarkowane, około 20-30 cm rocznie
Walory dekoracyjne
Cedr himalajski wyróżnia się wyjątkowym pokrojem i delikatnym ulistnieniem.
Jego miękkie, srebrzystozielone igły tworzą efekt lekkiej, zwiewnej korony.
Wierzchołki pędów malowniczo się przewieszają, co nadaje drzewu egzotycznego charakteru.
Zimą, gdy większość drzew traci liście, cedr pozostaje ozdobą ogrodu, wprowadzając kolor i strukturę do zimowego krajobrazu.
Warunki uprawy
Stanowisko
Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, w miejscach osłoniętych od silnych, zimnych wiatrów.
Cedr himalajski wymaga ciepłego, zacisznego stanowiska, szczególnie w młodym wieku.
W półcieniu również rośnie, ale jego korona może być mniej zwarta.
Gleba
Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.
Nie lubi gleb ciężkich i podmokłych.
Na glebach suchych i piaszczystych warto ściółkować podłoże, aby ograniczyć parowanie wody i utrzymać równomierną wilgotność.
Podlewanie i nawożenie
Wymaga regularnego podlewania w pierwszych latach po posadzeniu, zwłaszcza w czasie upałów i suszy.
Starsze drzewa dobrze znoszą krótkotrwałe przesuszenie.
Wiosną można zastosować nawozy do iglaków, które wspomogą rozwój igieł i wzmocnią odporność na choroby.
Pielęgnacja i cięcie
Cedr himalajski nie wymaga przycinania - naturalnie zachowuje piękny, regularny pokrój.
Ewentualne cięcia sanitarne można przeprowadzić wczesną wiosną, usuwając uszkodzone lub przemarznięte pędy.
W młodym wieku warto chronić drzewko przed mroźnymi wiatrami i intensywnym słońcem zimowym.
Zastosowanie w ogrodzie i krajobrazie
Cedr himalajski to drzewo idealne do nasadzeń soliterowych - pięknie prezentuje się pojedynczo na trawnikach lub w dużych ogrodach.
Może być również sadzony w kompozycjach z innymi iglakami o kontrastowych kolorach, np. świerkami czy jałowcami.
W większych ogrodach sprawdza się jako drzewo parkowe lub akcent w reprezentacyjnych założeniach krajobrazowych.
Odporność i zimowanie
Cedr himalajski jest umiarkowanie odporny na mróz - dorosłe egzemplarze dobrze znoszą polskie zimy, jednak młode rośliny mogą przemarzać przy silnych mrozach.
W pierwszych latach po posadzeniu zaleca się okrywanie podstawy drzewka korą lub agrowłókniną.
W rejonach o surowym klimacie warto wybierać bardziej osłonięte miejsca.
Ciekawostki
- Nazwa „Deodara" pochodzi z sanskrytu i oznacza „drzewo bogów"
- W Himalajach cedr himalajski jest drzewem świętym i symbolem długowieczności
- Drewno cedru jest lekkie, pachnące i odporne na szkodniki - często wykorzystywane do wyrobu mebli i rzeźb