Wierzba biała 2L

Wierzba biała (Salix alba)

Wierzba biała to okazałe drzewo liściaste należące do rodziny wierzbowatych (Salicaceae). Jest jednym z najbardziej charakterystycznych gatunków rodzimych wierzb, często spotykanym nad rzekami, jeziorami i na wilgotnych łąkach. Zachwyca srebrzystym ulistnieniem i malowniczym pokrojem, a jej szybki wzrost i duża odporność sprawiają, że jest chętnie sadzona w krajobrazie naturalnym i parkowym.

Pochodzenie i charakterystyka

Wierzba biała (Salix alba) występuje naturalnie w Europie, Azji i Afryce Północnej. W Polsce jest gatunkiem rodzimym, szeroko rozpowszechnionym w dolinach rzek i na terenach podmokłych. Dorasta zwykle do 20-25 metrów wysokości i tworzy szeroką, luźną koronę. Liście są wąskie, lancetowate, z wierzchu zielone, od spodu srebrzyste, co nadaje drzewu charakterystyczny połysk. Kwiaty zebrane są w kotki pojawiające się wczesną wiosną, przed rozwojem liści.

Wysokość - 15 do 25 m
Pokrój - rozłożysty, luźny, często o zwisających gałęziach
Liście - wąskie, zielone z wierzchu, srebrzyste od spodu
Kwiaty - żółtawe kotki, rozwijające się w marcu i kwietniu
Tempo wzrostu - szybkie

Walory dekoracyjne

Wierzba biała wyróżnia się pięknym, srebrzystym ulistnieniem i eleganckim pokrojem korony. W pełnym słońcu liście połyskują, nadając drzewu lekkości. Jej malownicza sylwetka sprawia, że doskonale prezentuje się jako soliter w dużych ogrodach, parkach czy nad wodą. Wierzba biała jest również cennym gatunkiem dla środowiska - jej kwiaty dostarczają wczesnego pyłku dla pszczół.

Warunki uprawy

Stanowisko

Najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. Jest gatunkiem światłolubnym, dobrze znoszącym silne wiatry. Doskonale sprawdza się w pobliżu zbiorników wodnych i na wilgotnych terenach.

Gleba

Preferuje gleby żyzne, gliniasto-piaszczyste, stale wilgotne, a nawet okresowo zalewane. Toleruje jednak również podłoża słabsze, byle nie były zbyt suche. Najlepiej rośnie w glebie o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego.

Podlewanie i nawożenie

Wierzba biała lubi wilgoć, dlatego w suchych okresach wymaga podlewania, zwłaszcza młode drzewa. Nie wymaga intensywnego nawożenia - wiosną można zastosować kompost lub nawóz organiczny, aby pobudzić wzrost. W miejscach podmokłych radzi sobie doskonale bez dodatkowej pielęgnacji.

Pielęgnacja i cięcie

Wierzba biała bardzo dobrze znosi cięcie, dlatego może być formowana. Tradycyjnie często była przycinana „na głowę" - co kilka lat ścina się główne konary, z których wyrastają młode pędy. Takie cięcie odmładza drzewo i wzmacnia jego odporność. Cięcie najlepiej wykonywać późną zimą lub wczesną wiosną, zanim ruszy wegetacja.

Zastosowanie w krajobrazie

Wierzba biała znajduje szerokie zastosowanie w zieleni krajobrazowej. Sadzi się ją nad stawami, jeziorami, rzekami, w parkach i na terenach wiejskich. Może być sadzona pojedynczo jako drzewo soliterowe lub w grupach, tworząc naturalne zadrzewienia. Jej system korzeniowy pomaga umacniać brzegi wód i zapobiega erozji gleby.

Odporność i zimowanie

Wierzba biała jest całkowicie odporna na mróz i doskonale znosi polskie warunki klimatyczne. Jest gatunkiem długowiecznym i mało podatnym na choroby. Dobrze regeneruje się po przycięciu i uszkodzeniach mechanicznych.

Ciekawostki

- Wierzba biała była od wieków sadzona przy wiejskich drogach i rzekach, pełniąc funkcję ozdobną i użytkową
- Z jej kory pozyskuje się salicynę - naturalny związek o działaniu przeciwbólowym, będący pierwowzorem aspiryny
- Jest jednym z najstarszych gatunków drzew wykorzystywanych w polskim krajobrazie kulturowym